Byliśmy na koncercie

Dnia 16 lutego 2013 roku byliśmy w Filharmonii Narodowej na wykonaniu oratorium Haendla "Saul". Podobało nam się bardzo. "Saul" to ogromne i niezwykle efektowne dzieło, tutaj wykonywane przez połączone siły chóru i orkiestry Filharmonii Narodowej i solistów z Warszawskiej Opery Kameralnej, których prowadził znakomity dyrygent Helmuth Rilling. Bardzo się podobał Jan Monowid (kontratenor) śpiewający rolę Dawida. Wykonanie arii "O Lord, whose mercies numberless", gdzie w drugiej połowie dołącza się harfa, zapadało w pamięć.  Solistów śpiewających główne role protagonistów biblijnego dramatu wspierali z ogromnym powodzeniem chórzyści, np. w dramatycznej partii czarownicy z Endoru wezwanej przez Saula przed decydującą bitwą z Filistynami, tutaj śpiewanej bardziej zgodnie z rzeczywistością przez sopran, a nie przez tenor (jak jest w partyturze). Wspaniałe było wysłuchanie na żywo rzadko spotykanego karylionu w środkowej części, gdzie kobiety z Izraela śpiewają unisono z tym instrumentem "Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy".
"Saula" można wykonywać w formie dramatycznej, tutaj było przestawienie statyczne. Na scenie Filharmonii Narodowej, gdzie z trudem się mieścili wszyscy wykonawcy, raczej niemożliwe byłoby wygospodarowanie dodatkowej przestrzeni na zainscenizowanie widowiska. Dramatyzm był jedynie sygnalizowany przez ruchy solistów, którzy w trakcie śpiewania zwracali się do siebie. Nie był to jednak dobry pomysł, gdyż sprawiał wrażenie sztuczności.
"Saul" to wspaniałe widowisko, niezbyt często wykonywane ze względu na złożoność przedstawienia. Trzeba się cieszyć, że Filharmonia Narodowa podjęła się tego trudu, kto był na pewno nie żałował.